ది షాడో

మధుబాబు షాడో కాదు,
ఇది మామూలు నీడే,
నీడలకి అసహనం కలిగింది,
ఆగ్రహం వచ్చింది.
ఎప్పుడూ మనం డిపెండెంటేనా అని,
ఎవరో ఒకరి రూపానికి పెండెంటేనా అని,
నా ముందు వాటి గోడు వెళ్ళగకాయ్.

"ఏ గొట్టంగాడో నడిస్తే,
వాడివెనక చట్రంలా వెళతాం,
వర్షానికి తడుస్తాం,
ఎండొస్తే మాడతాం,
వాడుమాత్రం గొడుగుల్లో...
టోపీ తొడుగుల్లో దాక్కుంటాడు.

రోజుకో రంగుడ్రెస్ వాడికి,
గుడ్డల్లేకుండా మేము,
రింగు,రింగుల జుట్టు వాడ్కి,
రాయి,రప్ప మా ముఖానికి,
సెంటుల్లో,డిఫరెంటు సువాసనల్లో వాడు,
మురికి గుంటల్లో,ముళ్ళతుప్పల్లో మేము,

మమ్మల్ని ఎప్పుడూ పట్టించుకోడు.
కానీ మమ్మల్ని వాడేస్తుంటాడు,
వాడేసి, పాడేస్తుంటాడు.
నీ నీడ నేనే, నా తోడు నువ్వే అంటూ...

వాడి అరాచకత్వాన్ని అంతం చెయ్యాలి.
నియంతృత్వాన్ని నిగ్గదియ్యాలి,
నిరంకుశత్వాన్ని బుగ్గిజెయ్యాలి,
మాకూ ఒక రూపం కావాలి."

అని అంటూ ఉండగానే
చీకటి పడింది,
వాటి ఉనికి మాయమయ్యింది.
నీడలు, నీడలే
నిజాలు,నిజాలే. 
=================================
Date: 30/09/2012

నిశ్చల ప్రకృతి

రోజూ కొండల్ని చూసి
జాలిపడేవాడిని,
మనలాగా కాళ్ళూ,చేతులూ

యదేచ్చగా తిరగాలని
వాటికుండదా అని.

ఆశ్చర్యపడేవాడిని,
మనతోపాటే పుట్టిన జీవనదులతో
కరచాలనం చెయ్యాలని
అనిపించదా అని.

వెక్కిరించేవాడిని,
కనీసం మా చుట్టూ ఉన్న
మొక్కలు,చెట్లు గాలి సాయంతో
తలలాడిస్తాయి. ఆమాత్రం
చలన తృప్తి కూడా లేదే అని.
************************
నేను స్వాప్నికావస్థలో ఉండగా
కొండలు తమ అంతర్వాణిని
నా ముందు ఆవిష్కరించాయి.

ఓరి వెర్రి మనిషి!!!
మాకూ మీలాగే తిరగాలని ఉంటుంది.
మా మొదళ్ళు పెరికేసుకుని
విహరించాలనీ ఉంటుంది.

కానీ మేము చలిస్తే,సృష్టి
తలకిందులవుతుంది.
మా అడుగులకు మీ పుడమి
రొమ్ము చితికిపోతుంది.
ప్రాణులు గగ్గోలు పెడతారు.
మీకు రక్షణ కరువవుతుంది.

మేము మీ దుఃఖానికి హేతువు
కాకూడదనే కదలడం లేదు.
యుగ,యుగాలుగా ఉన్నచోటే
నిశ్చలంగా ఉండిపోయాం.
ఇది ఎవరి ఆజ్ఞ కాదు.
మీకోసం మేము తీసుకున్న
సామూహిక కఠిన నిర్ణయం.
************************
ప్రకృతి అంటే అందాన్ని,
అహ్లాదాన్ని పంచేవే కాదు.
రక్షణని కల్పించేవి కూడా
అని అర్ధం అయ్యింది.
క్షణ,క్షణం చపలచిత్తమైన
మనిషికి కొండలిచ్చిన సమాధానం
ఒక గుణపాఠం.
కాదంటారా???
======================
తేది: 14.09.2012

//అసంపూర్ణ స్వప్నాలు//

అసంపూర్ణ కలలు కనడం 
అలవాటే చాలామందికి,
రాత్రికిరాత్రే కొటీశ్వరుడైనట్లు,

చిత్రసీమనేలే హీరోలైనట్లు,
సిక్స్ తోటి విజయాన్ని,శతకాన్ని పూర్తిజేసినట్లు,
అందాలరాశితో హుందాగా గడిపినట్లు,
వేలమందిని,కనుసైగతో అదిలించినట్లు,
ఎక్కువగా నిద్రపోతే వచ్చేవి
కలలు కాక ఇంకేమిటి???

ఆ కలల్లో ఒక్క సుఖమే కావాలి.
డబ్బు కావాలి,జబ్బల్లో నొప్పి పుట్టకూడదు.
కారు,పేరు కావాలి,చెమటనీరు చింద కూడదు.
మనిషి ఎంత సుఖ లాలసుడంటే...
చినుకులు పడితే పరవశించినవాడే,
ఎడతెగని వాన కురిస్తే చిరాకు పడతాడు.
లేతచలికి తన్మయించినవాడే,
వణికించే చలికి ముడుచుకుపోతాడు.
తొలకరి ఎండని ఆశ్వాదించినవాడే,
మండే ఎండకి నీడని ఆశ్రయిస్తాడు.
కాలధర్మమైన ఋతువుల్ని కూడా
బండ బూతులు తిడుతూ గడిపేస్తాడు.

కలలు కనాలి,
అవి పూర్ణ స్వప్నాలు అయ్యుండాలి.
కలల సాకారానికి తలలకు పనిజెప్పాలి.
==============================
Date: 22/09/2012

కె.కె.//సారిచెప్తే పోయేదానికి//

మూడు రోజుల వయసొచ్చింది
నా మౌన పోరాటానికి,
యుద్ధం గొప్పగా సాగిస్తున్నానని 

నేను అనుకోవడమే తప్పా,
అబ్బే... మనసొప్పుకోవడం లేదు.

గడియారం,దాని అలారం
తొలికోడి కూత.
ముద్దుగా లేపడం,
ముద్దుల్తో లేవడం...హ్మ్...
అబ్బే...పొద్దు పొడిచింది.

కాఫీ,టిఫిన్లు అందుతున్నాయ్
గాజుల సందడే లేదు.
లాంచనంగా లంచ్ బాక్సూ అందుతోంది
కాని,కంచంలో చెయ్యే కదలడం లేదు.

ఆఫీసు అయిపోయినా
అలసట తగ్గట్లేదు ఎందుకో రోజూలాగ?
పరిచయమున్న ప్రతీవాడు హాయ్ అంటున్నాడు
ఖర్మ, హాయి ఎక్కడుంది?
చుట్టూ ఇంతమందున్నా ఈ ఒంటరితనమేమిటో?

కొప్పులోని మల్లెపూలు గుప్,గుప్ మంటున్నాయ్,
ఛేతికున్న మట్టిగాజులు ఘల్,ఘల్ మంటున్నాయ్.
కాళ్ళ గజ్జెలు రమ్మ్,రమ్మ్ మంటున్నాయ్.
గుండె ఝల్,ఝల్ మంటోంది,ఊహున్.. మండుతోంది.
ఆరున్నర అడుగుల మంచంలో,ఇద్దరికీ రెండున్నర సరిపోయేది.
ఇప్పుడు నాల్గున్నర ఉన్న ఒక్కడికే సరిపోవడంలేదు.

మనసు మూలుగుతోంది,
ఈ మూడు రోజుల మొదటి ఘడియనుంచి
అయినా వింటేనా...అహంకారం,
మొగుడనే అహంకారం,
మగాడనే అహంకారం,
పురుషాహంకారం.

తను నవ్వితే చాలు,
వల,వలా ఏడవాలనిపించేస్తొంది.
అయినా ఇవేమైనా గల్లీ యుద్ధలా???
గిల్లికజ్జాలు...వీటికి ఇంత బాధ అవసరమా???
ఈ నిశ్శబ్దం చేసే చప్పుడికి
నా కర్ణభేరి కమిలిపోయేటట్లుంది.

"ఐ యాం సారి, వెరి,వెరి సారి"
"నిన్ను చాలా బాధ పెట్టాను"
వెధవ ఈగో,నిజానికి బాధపడింది నేనే,
అంతే...మళ్ళా ఆనందం నా కౌగిట్లో,
ఒకసారి 'సారీ' అంటే సరిపోయేదానికి,
ఈ 'ఈగో'ల స్వారీ ఎందుకు?
ఎవరు గెలిచినా,గెలిచేది ఐ కాదు వుయ్.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Date: 04.08.2012

//మనసుతో వినాలి//

కవిత్వం అంటే ఏమిటి???
ఒక చిక్కుప్రశ్న,చాలా పెద్దప్రశ్న.
అది ఒక పరకాయ ప్రవేశం,
అప్పుడప్పుడు పవస్తు ప్రవేశం.
ఒక ఆలోచన, ఒక ఆక్రందన,
ఒక ఆవేశం, ఒక విజ్ఞానం,
విరహం,ప్రేమ,త్యాగం,లాలిత్యం
ఇంకా ఏదో,ఇంకేదో...
...

కవిత్వం,భావుకత్వం
ఎవడబ్బా సొమ్ముకాదు.
ఏ ఒక్కడి సొంతం కాదు.
మనం చూసేదే చూస్తూ,
మనకు తెలీని అంతరాల్ని
కొలిచే వాళ్ళెందరో!!!

రోడ్డుపైన బస్సో,కారో
నడిపేవాడు విన్యాసాలుచేస్తే,
తాగినడుపుతున్నడేమో అంటాడు ఒకడు.
తాగితే ఎలా నడపాలో ప్రాక్టీస్
చేస్తున్నాడని అంటాడు వేరొకడు.
దృశ్యం అదే,దృక్కోణం వేరు.

జానపదాలెన్నో,
జనం నుంచి పుట్టాయి.
అక్షరం రాయ చేతకానివారే
అయినా లక్షల భావాల్ని వినిపించారు.
లక్ష్మీకటాక్షం కనిపిస్తుంది.
కానీ వాణీ కటాక్షం వినిపిస్తుంది.
మనసుతోవినాలి... అంతే.
******************************
తేది:12/09/2012

//నీ హక్కుని అస్త్రం చెయ్//

క్షమించు మిత్రమా!
తప్పంటున్నానని,
తప్పించుకుంటున్నావని ఆరోపిస్తున్నానని 

బాధపడకు.
తప్పదంటున్నాను..అంతే.

కుర్చీమీదున్నా,పక్కన కూర్చున్నా,
జరిగేవి,జరిపేవి మహాసభలే,
మోగేవి,సాగేవి ఆరోపణల అలలే,
రెప్పవాల్చినంత సరళంగా,
గాలిపీల్చినంత సహజంగా,

కరెంటుకోత ఎంతున్నా..గ్యాస్ కబుర్లతో
మహోజ్వలంగా కాంతి విరజిమ్ముతోంది.
గుక్కెడునీళ్ళకు గతిలేక పోయినా,
వాగ్ధానాల ధారలు ముంచేస్తున్నాయ్.
నిఖార్సయిన పల్కుల విత్తనాలు,ఎరువెయ్యకుండానే
నాల్కల పాదులై పాకి ఎరగా పంచేస్తున్నాయ్.

పిల్లులుప్పుడో గోడదూకడం మానేశాయ్.
దండెం మీద ఆరేసిన కండువాలా
ఇంటిపై జెండారంగులు మారుతుంటె
ప్రతీ జెండాకి ఎవేవో ఎజెండాలే,
మూడుగంటల రంగురీళ్ళ సినిమాలా
బహు రూపాల్లో చూపే భవితవ్యాలే,
అంతరాత్మగొంతునొక్కి,అబద్దాల తేనెపూసి
పెదాలు విషాలు కక్కుతున్నాయ్.
వినే చెవులు ఎగబడి వింటున్నాయ్.
తిరిగే రోజులు కలబడి దొర్లేస్తున్నాయ్.

ఎన్నో సుడిగుండాలు చూసిన నీకు,
ఇప్పుడెగిరే ఈ దుమ్ము నీ కంట్లో
కొట్టేందుకే అని తెలీదా???
స్వఘోషణల,పరదూషణల పరిభ్రమణంలో
చిక్కుకున్న ప్రేక్షకుడా!!!
వేదాంతం ముసుగులో వైరాగ్యం నటించకు.
నీ మౌళికహక్కుని అస్త్రం చెయ్.
ఈ నకిలీ దివ్వెలని అంతం చెయ్.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Date: 01.09.2012