గుప్పెడు మల్లెలు-5

1.
 ప్రశ్నించే ప్రతీవాడు మేధావి కాడు,
సమాధానం తెలీనోడు
అజ్ఞానీ కాడు
2.
పనికిరానిదంటూ ఏదీ లేదులే లొకంలో,
పిండంవేళ పనిబడదా
మాలకాకితోనైనా
3.
కలముందని కాగితాన్ని నింపెయ్యకు,
సిరాతోటి నరాన్ని మీటు,
జనం గుండెల జాగృతి నాటు
4.
జనం ప్రవాహమైతే,
కొండనైనా కోసేస్తుంది,
రాజకీయమెంత రాతిముక్క.
5.
పద క్లిష్టత కాదు కవితకు ప్రమాణం,
భావం మృష్టాన్నమైతేనే
దానికి సార్ధక్యం.
6.
విమర్శతోనే విజ్ఞానం,
అరగదీస్తేనే
రాయి రత్నం అవుతుంది
7.
అనుభవించి రాస్తేనే కవిత్వమట,
చాలామంది కవులకందుకే,
సానికొంపల సాంగత్యమట
8.
వృధాప్రయాస ఏకాంతానికై,
మళ్ళీ,మళ్ళీ ప్రతిధ్వనించే
నీ జ్ఞాపకాలతో
9.
రసికత ఎరుగని చెవులుంటే రాగమేదైనా వృధా...
వెన్నెల ఎంత చిక్కగా ఉన్నా
అడవికాస్తే అంతేకదా...
10.
కొండమీద కురిసిన వాన నేల చేరక ఆగునా...
విజ్ఞానం వికసిస్తే
జనం మెప్పుకి దాగునా.