వెలుగు రేఖ

మనసు బాగాలేదని నేనే అనేస్కుని
మా ఊరి కొండెక్కి,శూన్యంలోకి చూస్తూ
సిగరెట్టు ముట్టించి,ఏదో ఆలోచిస్తూ
వేడి నిట్టూర్పులతో గడుపుతున్నవేళ
చూపు శూన్యం నుంచి,మాఊరి మాగాణ్యం
వైపు మళ్ళించా...అప్రయత్నం గా

మెల్లగా...మెల్ల,మెల్లగా మిగిలిఉన్న కాస్త
వెలుగుని ఆకాశానికి రాసిచ్చేసి సూర్యుడు
కొండ వెనక దాక్కుంటున్నాడు
ఆ రోజుకి తన డ్యూటి ముగిసిందన్నట్టు
చూస్తుండగానే చీకటి దోచేసింది
ఆకాశరాజ్యం నాదేనంటూ...
ఆ దర్పం కాసేపే అని తెలిసినా

బొమ్మరిల్లులా అనిపించింది ఆ చిత్రం
ఎన్నో దీపాలు బొమ్మరిల్లు భవనాల్లో
చందమామ కిందనే ఉన్నాదన్నట్లు
అంతలో చిన్న,చిన్న మిణుగురులు
మిణుకు,మిణుకు మంటూ పలకరిస్తున్నాయ్
అవి బొమ్మరిల్లు అందాన్ని భగ్నం చేసే
పూరిగుడిసెల్లో బుడ్డీ దీపాలు

ఇంతందం వాటివల్ల పాడయ్యిందని
సాంతం గుండెల్లో గుబులయ్యింది
గుడిసెల్ని,గుడిసెలోని మడుసుల్ని
ఊరినుంచి వెలెయ్యాలనిపించింది

మరికాసేపు అలాగే చూస్తుంటే
చుక్కల్లా కనిపిస్తున్నాయ్ వీదిదీపాలు
ఆ దీపాల వెలుగులో మండే
చిన్న,చిన్న మట్టిపొయ్యలు,

అప్పుడు నా ఆలోచనలు వేడెక్కాయ్
ఏవేవో సూచనలిస్తున్నాయ్
ఆ బుడ్డిదీపాల్లో చదివేదెందరు?
ఆ మట్టిపొయ్యల్లో వండేదెలా??

ఆవరించిన మత్తు వదిలేసింది
చూపులుండాల్సింది చుక్కల్లో కాదురా
చుట్టుపక్కలున్నదాన్ని మనసుతోటి చూడరా
నిద్రపోతే ఏముంటుందిలే
నిశీధి ఒకటే తేలుస్తుంది
పేద,గొప్పల తేడారా
అని నా గుండె తట్టి చెప్పింది
ఆరోజు వరకు నే చూడని
వెలుగురేఖని చూసా..