"బాబాయ్... బాబాయ్..." గట్టిగా పిలుస్తూ వెదుకుతున్నాడు, అబ్బాయ్.
"ఏట్రా అబ్బాయ్, ఎప్పుడూ నేను నిన్ను ఎదికేవోడిని, ఇయ్యాల కొత్తగా నువ్వు నన్ను పిలుస్తున్నావ్, ఏటి కత..." అన్నాడు బాబాయ్.
"నీ కారు కావాలి. చాలా అర్జంటు, వారం రోజులకి కావాలి. మళ్లీ భద్రంగా నీకు తిరిగి తెచ్చిచ్చే పూచి నాది. నువ్వు కాదనడానికి కుదరదు అంతే..." అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఏటి వారం రోజులకా? మరి నా పరిస్థితేటి ఈ వారం రోజులు, ఆహాః తెలీక అడుగుతున్నాను, నేను మన ఆపీసుకి ఎలాగెల్లాల అని..." అన్నాడూ బాబాయ్.
"ఇంట్లో ఇంకో కారుంది కదా, అది నువ్వు తీసుకెళ్లు. పిన్నికి ఆల్రెడీ నేను చెప్పేసాను, పిన్నికి ఏదైనా అవసరమైతే నీకు ఫోన్ చేస్తానని చెప్పింది." అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఓహో, ఆ ఏర్ఫాటుకూడా చేసేసావన్నమాట. సెబాసు... నీలో నాకు నచ్చేది ఈ స్పీడేరా అబ్బాయ్, ఇంతకీ అంత అర్జంటుగా, వారం రోజులకి కారెందుకో?" ప్రశ్నించాడు బాబాయ్.
"మా ఫ్రెండ్సు అందరూ కలిసి దక్షిణ భారత పుణ్యక్షేత్రాలు మొత్తం ఒక ట్రిప్ వేద్దామని డిసైడ్ చేసాం. రెండు కార్లు సెట్ అయ్యాయి, ఇంకో కారుంటే సరిపోతుంది. కారు హైర్ చేస్తే చాలా డబ్బులు అవుతున్నాయి. మళ్లా అక్కడ హుండీలో డబ్బులు వెయ్యాలి, మొక్కులు తీర్చాలి. అలాగని బస్సు/ట్రైను అంటే టైం సరిపోవడం లేదు. అందుకే మన కారు తెస్తానని మాట ఇచ్చేసాను. తప్పదు మరి" అన్నాడు అబ్బాయ్.
"పైగా స్పెషల్ దర్శనాలు, హోటల్ స్టే ఇవన్నీ కూడా కలిపితే బడ్జెట్ బాగా పెరిగి పోతోంది. అందుకే మన కారు ఉంటే కొంత కలిసి వస్తుంది. ఈ వారం రోజులు కాలేజీ సెలవులు ఇలా ఓ పుణ్య కార్యానికి వాడితే బాగుంటుందని..." అన్నాడు అబ్బాయ్ కొనసాగింపుగా
"ఓహో, తలకెంత పడతుందో?" అడిగాడు బాబాయ్.
"ఏం?" అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఏం లేదురా నేను కూడా ఒస్తే బాగుంటాదేమో అని..." అన్నాడు బాబాయ్.
"అమ్మో... కారివ్వాకపోయినా పర్వాలేదు ఆనీ, నువ్వు మాత్రం రావొద్దు" అన్నాడు అబ్బాయ్ ఉలిక్కిపడుతూ
"సర్లే రానుగానీ, ఒక అగ్జాయింపుకి పనికొస్తది కదా... అందుకని, తలకేమాత్రం" మళ్లీ అడిగాడు బాబాయ్.
"ఆ.. ఎంత, యాభై నుంచి అరవై అనుకుంటున్నాం" అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఏటి వందలా..." అన్నాడు బాబాయ్.
"కాదు... ఒకట్లు" అన్నడు వెటకారంగా అబ్బాయ్.
"అమ్మబాబోయ్,వేలా... "అని ఆశ్చర్యపోయాడు బాబాయ్.
"మరీ... స్పెషల్ దర్శనానికి టికెట్లు, అక్కడ ఏ.సీ.లాడ్జులు, ఇప్పుడంతా వేలల్లోనే... లేదంటే జీవితం మొత్తం లైన్లో నిలబడ్డం తోనే అయిపోతుంది." అన్నాడు అబ్బాయ్.
"నువ్వన్నది నిజమేరా అబ్బాయ్, దేవుడుకూడా మాసెడ్డ తెలివైనోడు, డబ్బున్నోడికే డబ్బులిస్తాడు, డబ్బున్నోడికే దర్శనం ఇస్తాడు." అన్నాడు బాబాయ్.
"నిజమే బాబాయ్, పాపం జనరల్ టికెట్లు కొన్నవాళ్లు అంతసేపు లైన్లో ఎలా నిలబడతారో?" అని విచారం వ్యక్తం చేసాడు అబ్బాయ్.
"ఆ పాపం ఆళ్లది కాదురా అబ్బాయ్, ఈ గవర్నమెంటోళ్లది. దొరికిన సోట దొరికినట్టు దండుకోవడం అలవాటైపోయింది. ఈ పిచ్చి జనం తలలూపడం అలవాటుజేసుకున్నారు." అన్నాడు బాబాయ్.
"అంటే, ఈ టికెట్లు పెట్టడం తప్పంటావా? అదే లేకపోతే ఆలయం డెవలప్మెంట్, స్టాఫ్ జీతాలు, ప్రసాదాలు, మిగిలిన సదుపాయాలు ఇవన్నీ ఎలా?" అని సూటిగా ప్రశ్నించాడు అబ్బాయ్.
"అయ్యన్నీ అవసరమే అయినా... న్యాయం ముందు, దేవుడి ముందు అందరూ సమానమే అని బాపూజి సెప్పేడు. అది కరట్టే అని సాలామంది పెద్దోల్లూ సెప్పేరు... అయినా ఈల్ల ఇష్టారాజ్యానికి డబ్బులు దోసేత్తున్నారు. ఉండీలో ఏసిన లచ్చల్లచ్చల డబ్బులు ఏటవుతున్నాయో ఒక్క నాకొడుకు సెప్పడు. తిరపతి దేవస్థానం చైర్మన్ గిరీకి పతీవోడు ఎగబడతాడు, మిగిలిన సోట కిమ్మనరు. ఎంచేత... అక్కడ కలెక్సన్ ఎక్కువ. ఇయ్యన్నీ సూసే... ఆ దేవుడిక్కూడా సిర్రెత్తుకొచ్చి వానలు లేకుండా, కూడు గుడ్డా దొరక్కుండా దురద కట్టించేస్తున్నాడు. సిమ్మాద్రి అప్పన్న అయినా, తిరపతి ఎంకన్న అయినా, యాదగిరి నర్సిమ్ముడైనా, బద్రాద్రి రాములోరు అన్నా, అందరూ ఇష్ణుమూర్తి అవతారాలే... అయినా ఈ ఎర్రి జనాలకి అర్ధం కాదు. ఒకసోటే ఎగబడతారు. అసలు దేవుడు ఎక్కడ లేడురా, తిరపతిలోనే దేవుడుంటే... మరి మన ఈది సివర రామాలయంకాడికి ఎందుకెల్లాలి? అక్కడికెల్లి కూడా దన్నం ఎట్టుకుంటే మనసు పెసాంతం గా ఉంటదా, లేదా. కానీ... అబ్బే, మనం ఇంటామేటి? దేవుడితో బేరం ఆడతాము. సామీ నాకు ఈ సారాపాట ఒచ్చిందంటే నీకు ఓ లచ్చ ఇచ్చుకుంటాను అనీ... ఇంకోడు నేను పరిచ్చ పాస్ అయిపోతే బొచ్చు ఇచ్చుకుంటాను అని... మొదటోడు ఐదువేలెట్టి స్పెసల్ టిక్కెట్టు కొంటాడు, రెండోవోడు ఐదు రుపాయలెట్టి జనరల్ టిక్కెట్టు కొంటాడు. ఒకడికి గర్భగుడి దర్సనం, ఇంకోడికి దూరన్నుంచే దర్సనం. డబ్బుల్తో అన్నీ మారిపోతున్నాయి, పెసాదం సైజుతో సహా... " అన్నాడు బాబాయ్.
" తప్పు ఆల్లది కూడా కాదురోయ్, డిమాండు అలా సేయిస్తది. కిరికెట్టు ఆడేవోల్లు డబ్బులు తీసుకుని ఓడిపోతున్నారు అని టీ.వీలో వంద సార్లు సెప్పినా, ఆట మొదలవడం పాపం... స్కూల్లు, ఆపీసులు మానీసి మరీ సూస్తారు. ఒక్కపాలి మేము ఇంక కిరికెట్టు సూడం... అని జనమంతా ఒక్క మాటంటే ఆల్లు అడుక్కు తిని పోతారు. అలాగే ఒకే రకం దర్సనం, ముసిలి ముతకా లేదా సెయ్యి, కాలు లేనోల్లకి మాత్రమే వేరే దర్సనం ఉండాలి. లేదా మేము రాము అని జనరల్ టికెట్టు జనాలంతా బీస్మించుకుని కూసున్నారనుకో... మొత్తం పద్దతి అంతా లైన్లోకి ఒచ్చేస్తది. అందుకే నేను జనాల్లేని టైములో, డిమాండు లేని గుడికెల్లి దన్నం ఎట్టుకొస్తాను. ఈ మద్య ఏ.సీ. గుళ్లుకూడా కడతన్నారు. డబ్బుల్తో దొరికే భక్తిని ఏమంటారో ఈ పిచ్చి పెజానీకమే సెప్పాలి. పెతీ ఆదివారం మీ పిన్ని పులిహారో, గార్లో, సక్కెర పొంగలో ... ఏదో ఒకటి సేస్తది. ఓ 20 మందికి ఆల్లు సాలు అనేవరకూ, నేను ఆకులో వడ్డిస్తాను. ఇందులో నాకొచ్చిన సుఖం, ఏ కొండెక్కినా రాలేదురా అబ్బాయ్. అయినా కారే గదా కావల్సింది, తీసికెల్లు... కానీ నువ్వెల్తంది గుడిక్కాదురోయ్, నువ్వెల్తంది పిక్నికి... సెయ్యి గుండెమీదెట్టి ఆలో సించు... నీకే తెలిసిపోద్ది." అని వెళ్లిపోయాడు బాబాయ్.
==========================
Date: 20.07.2014
"ఏట్రా అబ్బాయ్, ఎప్పుడూ నేను నిన్ను ఎదికేవోడిని, ఇయ్యాల కొత్తగా నువ్వు నన్ను పిలుస్తున్నావ్, ఏటి కత..." అన్నాడు బాబాయ్.
"నీ కారు కావాలి. చాలా అర్జంటు, వారం రోజులకి కావాలి. మళ్లీ భద్రంగా నీకు తిరిగి తెచ్చిచ్చే పూచి నాది. నువ్వు కాదనడానికి కుదరదు అంతే..." అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఏటి వారం రోజులకా? మరి నా పరిస్థితేటి ఈ వారం రోజులు, ఆహాః తెలీక అడుగుతున్నాను, నేను మన ఆపీసుకి ఎలాగెల్లాల అని..." అన్నాడూ బాబాయ్.
"ఇంట్లో ఇంకో కారుంది కదా, అది నువ్వు తీసుకెళ్లు. పిన్నికి ఆల్రెడీ నేను చెప్పేసాను, పిన్నికి ఏదైనా అవసరమైతే నీకు ఫోన్ చేస్తానని చెప్పింది." అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఓహో, ఆ ఏర్ఫాటుకూడా చేసేసావన్నమాట. సెబాసు... నీలో నాకు నచ్చేది ఈ స్పీడేరా అబ్బాయ్, ఇంతకీ అంత అర్జంటుగా, వారం రోజులకి కారెందుకో?" ప్రశ్నించాడు బాబాయ్.
"మా ఫ్రెండ్సు అందరూ కలిసి దక్షిణ భారత పుణ్యక్షేత్రాలు మొత్తం ఒక ట్రిప్ వేద్దామని డిసైడ్ చేసాం. రెండు కార్లు సెట్ అయ్యాయి, ఇంకో కారుంటే సరిపోతుంది. కారు హైర్ చేస్తే చాలా డబ్బులు అవుతున్నాయి. మళ్లా అక్కడ హుండీలో డబ్బులు వెయ్యాలి, మొక్కులు తీర్చాలి. అలాగని బస్సు/ట్రైను అంటే టైం సరిపోవడం లేదు. అందుకే మన కారు తెస్తానని మాట ఇచ్చేసాను. తప్పదు మరి" అన్నాడు అబ్బాయ్.
"పైగా స్పెషల్ దర్శనాలు, హోటల్ స్టే ఇవన్నీ కూడా కలిపితే బడ్జెట్ బాగా పెరిగి పోతోంది. అందుకే మన కారు ఉంటే కొంత కలిసి వస్తుంది. ఈ వారం రోజులు కాలేజీ సెలవులు ఇలా ఓ పుణ్య కార్యానికి వాడితే బాగుంటుందని..." అన్నాడు అబ్బాయ్ కొనసాగింపుగా
"ఓహో, తలకెంత పడతుందో?" అడిగాడు బాబాయ్.
"ఏం?" అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఏం లేదురా నేను కూడా ఒస్తే బాగుంటాదేమో అని..." అన్నాడు బాబాయ్.
"అమ్మో... కారివ్వాకపోయినా పర్వాలేదు ఆనీ, నువ్వు మాత్రం రావొద్దు" అన్నాడు అబ్బాయ్ ఉలిక్కిపడుతూ
"సర్లే రానుగానీ, ఒక అగ్జాయింపుకి పనికొస్తది కదా... అందుకని, తలకేమాత్రం" మళ్లీ అడిగాడు బాబాయ్.
"ఆ.. ఎంత, యాభై నుంచి అరవై అనుకుంటున్నాం" అన్నాడు అబ్బాయ్.
"ఏటి వందలా..." అన్నాడు బాబాయ్.
"కాదు... ఒకట్లు" అన్నడు వెటకారంగా అబ్బాయ్.
"అమ్మబాబోయ్,వేలా... "అని ఆశ్చర్యపోయాడు బాబాయ్.
"మరీ... స్పెషల్ దర్శనానికి టికెట్లు, అక్కడ ఏ.సీ.లాడ్జులు, ఇప్పుడంతా వేలల్లోనే... లేదంటే జీవితం మొత్తం లైన్లో నిలబడ్డం తోనే అయిపోతుంది." అన్నాడు అబ్బాయ్.
"నువ్వన్నది నిజమేరా అబ్బాయ్, దేవుడుకూడా మాసెడ్డ తెలివైనోడు, డబ్బున్నోడికే డబ్బులిస్తాడు, డబ్బున్నోడికే దర్శనం ఇస్తాడు." అన్నాడు బాబాయ్.
"నిజమే బాబాయ్, పాపం జనరల్ టికెట్లు కొన్నవాళ్లు అంతసేపు లైన్లో ఎలా నిలబడతారో?" అని విచారం వ్యక్తం చేసాడు అబ్బాయ్.
"ఆ పాపం ఆళ్లది కాదురా అబ్బాయ్, ఈ గవర్నమెంటోళ్లది. దొరికిన సోట దొరికినట్టు దండుకోవడం అలవాటైపోయింది. ఈ పిచ్చి జనం తలలూపడం అలవాటుజేసుకున్నారు." అన్నాడు బాబాయ్.
"అంటే, ఈ టికెట్లు పెట్టడం తప్పంటావా? అదే లేకపోతే ఆలయం డెవలప్మెంట్, స్టాఫ్ జీతాలు, ప్రసాదాలు, మిగిలిన సదుపాయాలు ఇవన్నీ ఎలా?" అని సూటిగా ప్రశ్నించాడు అబ్బాయ్.
"అయ్యన్నీ అవసరమే అయినా... న్యాయం ముందు, దేవుడి ముందు అందరూ సమానమే అని బాపూజి సెప్పేడు. అది కరట్టే అని సాలామంది పెద్దోల్లూ సెప్పేరు... అయినా ఈల్ల ఇష్టారాజ్యానికి డబ్బులు దోసేత్తున్నారు. ఉండీలో ఏసిన లచ్చల్లచ్చల డబ్బులు ఏటవుతున్నాయో ఒక్క నాకొడుకు సెప్పడు. తిరపతి దేవస్థానం చైర్మన్ గిరీకి పతీవోడు ఎగబడతాడు, మిగిలిన సోట కిమ్మనరు. ఎంచేత... అక్కడ కలెక్సన్ ఎక్కువ. ఇయ్యన్నీ సూసే... ఆ దేవుడిక్కూడా సిర్రెత్తుకొచ్చి వానలు లేకుండా, కూడు గుడ్డా దొరక్కుండా దురద కట్టించేస్తున్నాడు. సిమ్మాద్రి అప్పన్న అయినా, తిరపతి ఎంకన్న అయినా, యాదగిరి నర్సిమ్ముడైనా, బద్రాద్రి రాములోరు అన్నా, అందరూ ఇష్ణుమూర్తి అవతారాలే... అయినా ఈ ఎర్రి జనాలకి అర్ధం కాదు. ఒకసోటే ఎగబడతారు. అసలు దేవుడు ఎక్కడ లేడురా, తిరపతిలోనే దేవుడుంటే... మరి మన ఈది సివర రామాలయంకాడికి ఎందుకెల్లాలి? అక్కడికెల్లి కూడా దన్నం ఎట్టుకుంటే మనసు పెసాంతం గా ఉంటదా, లేదా. కానీ... అబ్బే, మనం ఇంటామేటి? దేవుడితో బేరం ఆడతాము. సామీ నాకు ఈ సారాపాట ఒచ్చిందంటే నీకు ఓ లచ్చ ఇచ్చుకుంటాను అనీ... ఇంకోడు నేను పరిచ్చ పాస్ అయిపోతే బొచ్చు ఇచ్చుకుంటాను అని... మొదటోడు ఐదువేలెట్టి స్పెసల్ టిక్కెట్టు కొంటాడు, రెండోవోడు ఐదు రుపాయలెట్టి జనరల్ టిక్కెట్టు కొంటాడు. ఒకడికి గర్భగుడి దర్సనం, ఇంకోడికి దూరన్నుంచే దర్సనం. డబ్బుల్తో అన్నీ మారిపోతున్నాయి, పెసాదం సైజుతో సహా... " అన్నాడు బాబాయ్.
" తప్పు ఆల్లది కూడా కాదురోయ్, డిమాండు అలా సేయిస్తది. కిరికెట్టు ఆడేవోల్లు డబ్బులు తీసుకుని ఓడిపోతున్నారు అని టీ.వీలో వంద సార్లు సెప్పినా, ఆట మొదలవడం పాపం... స్కూల్లు, ఆపీసులు మానీసి మరీ సూస్తారు. ఒక్కపాలి మేము ఇంక కిరికెట్టు సూడం... అని జనమంతా ఒక్క మాటంటే ఆల్లు అడుక్కు తిని పోతారు. అలాగే ఒకే రకం దర్సనం, ముసిలి ముతకా లేదా సెయ్యి, కాలు లేనోల్లకి మాత్రమే వేరే దర్సనం ఉండాలి. లేదా మేము రాము అని జనరల్ టికెట్టు జనాలంతా బీస్మించుకుని కూసున్నారనుకో... మొత్తం పద్దతి అంతా లైన్లోకి ఒచ్చేస్తది. అందుకే నేను జనాల్లేని టైములో, డిమాండు లేని గుడికెల్లి దన్నం ఎట్టుకొస్తాను. ఈ మద్య ఏ.సీ. గుళ్లుకూడా కడతన్నారు. డబ్బుల్తో దొరికే భక్తిని ఏమంటారో ఈ పిచ్చి పెజానీకమే సెప్పాలి. పెతీ ఆదివారం మీ పిన్ని పులిహారో, గార్లో, సక్కెర పొంగలో ... ఏదో ఒకటి సేస్తది. ఓ 20 మందికి ఆల్లు సాలు అనేవరకూ, నేను ఆకులో వడ్డిస్తాను. ఇందులో నాకొచ్చిన సుఖం, ఏ కొండెక్కినా రాలేదురా అబ్బాయ్. అయినా కారే గదా కావల్సింది, తీసికెల్లు... కానీ నువ్వెల్తంది గుడిక్కాదురోయ్, నువ్వెల్తంది పిక్నికి... సెయ్యి గుండెమీదెట్టి ఆలో సించు... నీకే తెలిసిపోద్ది." అని వెళ్లిపోయాడు బాబాయ్.
==========================
Date: 20.07.2014
No comments:
Post a Comment